Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu

 

Czy wolno wyznawcom Chrystusa Pana

pozostawać biernymi widzami?

„Godności człowieka i chrześcijanina w sposób szczególny zagraża pijaństwo, które św. Augustyn nazwał «matką wszystkich grzechów, korzeniem występków, początkiem zbrodni, odarciem ze sławy, skróceniem życia i zabójstwem duszy».

Niestety pijaństwo jest częstym zjawiskiem w życiu naszego narodu. […]

Fala pijaństwa obejmuje coraz szersze kręgi, ogarnia kobiety, młodzież męską i żeńską, a nawet dzieci. Wciska się do rodzin z okazji uroczystości religijnych, jak Pierwsza Komunia święta dziecka, bierzmowanie, pogrzeby, nie mówiąc o chrzcinach, weselach, imieninach.

Czy wobec takiej sytuacji wolno wyznawcom Chrystusa Pana pozostawać biernymi widzami i z założonymi rękoma oczekiwać na gorzkie następstwa alkoholizmu w naszych rodzinach i w całym narodzie? – W obronie poszczególnych dusz, rodzin, Kościoła i Ojczyzny przed grozą pijaństwa trzeba stanąć do zdecydowanej akcji krzewienia trzeźwości i posługiwać się jak najbardziej skutecznymi środkami, nie tylko indywidualnymi, ale również społecznymi. […]

Jak wielkie zadania apostolskie otwierają się przed nami! Pełniej uświadomić o grozie alkoholizmu i skutkach, jakie powoduje.

Alkoholików zawracać z drogi, którą zdążają do przepaści. Chwiejnych umacniać w postanowieniu zachowania trzeźwości. Bronić przez trucizną alkoholową kobiety, młodzież i dzieci. Tych, którzy nie dopuszczają się grzechu pijaństwa mobilizować do zwalczania przejawów alkoholizmu. Apelować do ludzi szlachetnych, aby dla zadośćuczynienia Panu Bogu za grzechy pijaństwa i w obronie dobra bliźnich dobrowolnie wyrzekli się picia napojów alkoholowych, powiększając zastępy abstynentów. Nie inaczej bowiem, tylko przez abstynencję wielu, trzeba dążyć do trzeźwości wszystkich.

Należy przyłożyć siekierę do korzenia nadużyć alkoholowych. Zwalczać stosowanie przymusu towarzyskiego w piciu trunków i zasadę tak zwanego picia kulturalnego, będącą zasłoną dymną pijaństwa. Odrzucić przesądy pijackie, że bez alkoholu nie ma radości w życiu i nie daje się przeprowadzić żadnej sprawy.

W oparciu o przepisy prawne zwalczać bimbrownie, pokątny handel alkoholem i wszelkie meliny pijackie, będące rozsadnikami straszliwej epidemii alkoholowej. […]

W imię Jezusa będziemy zadośćczynili nieskończonemu Majestatowi Bożemu za grzechy pijaństwa i za wykroczenia z nich płynące. Z prorokiem Joelem wołać będziemy: «Przepuść, Panie, przepuść ludowi Twojemu». Gorąco błagać będziemy Najlepszego Ojca, aby użyczał łaski nawrócenia tym, którzy uwikłali się w nałóg pijaństwa. Aby przyszedł z pomocą i pociechą rodzinom, które pod swym dachem mają alkoholika. Aby od alkoholizmu ocalił dzieci, młodzież, nasz polski i katolicki Lud. Z wiarą wpatrywać się będziemy w Krzyż Chrystusowy, bo na nim zawisło Zbawienie świata. «Jezus umiłował swój Kościół i siebie samego oddał za nas» (Ef 5, 2).

Przez mękę i śmierć na krzyżu przez chwalebne zmartwychwstanie swoje Chrystus Pan zadośćuczynił za grzechy nasze i wysłużył nam wszelkie łaski potrzebne do uświęcenia dusz. Słusznie wołamy w liturgii: «Witaj, krzyżu, nadziejo jedyna». Skupiać się będziemy przy ołtarzu, na którym podczas każdej Mszy świętej ponawia się i uobecnia Ofiara Krzyżowa, a jej owoce docierają do milionów ludzkich serc. Jezus ukrzyżowany, uwielbiony i zwycięski, żyjący w Najświętszej Eucharystii będzie przewodnikiem, światłem i mocą […].

Do Jezusa drogą pewną i najkrótszą prowadzić nas będzie Niepokalana Matka Boża. […] Wszystkie wysiłki i trudy zmierzające do zaprowadzenia trzeźwości w rodzinach i w narodzie naszym, pragniemy składać w macierzyńskich dłoniach Maryi, jako dar najmilszy Jej Niepokalanemu Sercu. […] Najświętsza Maryja Panna, najpokorniejsza Służebnica Pańska, będzie nam przyświecała jako doskonały wzór służby Bogu i ludziom, oraz jako nieustająca pomoc, która doprowadzi do zwycięstwa nad grzechem, szatanem, nad nietrzeźwością i alkoholizmem. […]

Dołączmy czyny naszego wyrzeczenia się alkoholu. W okresie Wielkiego Postu i podczas Świąt Wielkanocnych powstrzymajmy się od picia alkoholu i palenia papierosów, aby znaleźć się bliżej Jezusa Chrystusa krzyż dźwigającego i Matki Bolesnej.

W Sakramencie Pokuty oczyszczajmy sumienia, przemieniajmy serca, odnawiajmy myśli, słowa, czyny, na podobieństwo Najświętszego Serca Pana i Zbawiciela naszego.

Ty zaś, Przeczysta i Niepokalana Matko Boża, weź pod swą opiekę nasze apostolstwo trzeźwości i bądź nam Nadzieją, która nigdy nie zawodzi!”

Sługa Boży Bp Piotr Gołębiowski

List Pasterski na Wielki Post 1976 r.

24 II 2020 r.

Pomódl się, prosimy, w intencji osób uzależnionych od alkoholu. Możesz tę modlitwę odmawiać w intencji konkretnej osoby, jak też za wszystkich borykających się z tym problemem.

Panie Jezu Chryste, Najwyższy Pasterzu, Ty powołałeś Biskupa Piotra do służby kapłańskiej i wprowadziłeś go do grona następców Apostołów. Dziękujemy Ci za jego żarliwość o świętość i jedność Kościoła. Pomóż nam naśladować jego bezgraniczne zawierzenie, ofiarną służbę i synowskie oddanie Twojej Matce. Racz wynieść go na ołtarze, aby te cnoty zajaśniały dzisiejszemu Kościołowi i jego pasterzom.

Udziel nam, za jego przyczyną, zgodnie z Twoją wolą, tej łaski, o którą pokornie prosimy...

(Wiadomości o łaskach otrzymanych za wstawiennictwem Sł. B. bp. Piotra Gołębiowskiego prosimy przesyłać na adres: Kuria Diecezji Radomskiej, ul. Malczewskiego 1, 26-600 Radom; e-mail: postulator.radom@wp.pl).

Polecamy też modlitwę słowami „Nowenny za przyczyną Sługi Bożego Biskupa Piotra Gołębiowskiego”.

Zapraszamy, zobacz też ostatnie posty:

1) Odczytując Ewangelię ze Sługą Bożym: Nie doznamy miłosierdzia Bożego, o ile nie pojednamy się z bliźnimi (WEJDŹ).

2) Sobotni promień słońca – nasza modlitwa do Matki Bożej (WEJDŹ).

3) Odczytując Ewangelię ze Sługą Bożym: święto Katedry św. Piotra Apostoła (WEJDŹ).

4) Myśli na dziś (WEJDŹ).

5) Księga wdzięcznością pisana: Pokochaliśmy Twoją wiarę – gorliwą i pełną męstwa (WEJDŹ).

6) Prośba o modlitwę (WEJDŹ).

7) Wspólne drogi: Kard. S. Wyszyński i bp P. Gołębiowski. Bp Piotr Gołębiowski: Prymas „Sternikiem życia kościelnego na ziemi naszej” (WEJDŹ).